Granica to czołowe osiągnięcie literatury dwudziestolecia międzywojennego w dziedzinie prozy psychologicznej. Początkowo nosiła tytuł Schematy. Jej zasadniczym tematem jest analiza życia i postaw głównego bohatera, który z ambitnego studenta, głoszącego radykalne poglądy społeczne i etyczne, w miarę upływu czasu przeradza się w człowieka dwuznacznego pod względem moralnym, stopniowo ulegającego presji rozmaitych schematów sytuacyjnych, które doprowadzają go w końcu do samobójczej śmierci .

Akcja powieści rozgrywa się w pierwszej połowie lat 30., w prowincjonalnym mieście oraz w Warszawie, gdzie wyjeżdża Elżbieta. W utworze pojawiają się także nazwy innych miejscowości, np. Boleborza - miejsca urodzenia Zenona. Główny bohater, Zenon Ziembiewicz, obserwując pełne kompromisów życie rodziców, zwłaszcza ojca, obiecuje sobie, że będzie żył zupełnie inaczej. Tymczasem wciąż przekracza granice, które sobie ustanowił. Nawiązuje romans z prostą dziewczyną, Justyną Bogutówną, który kontynuuje będąc narzeczonym a potem mężem Elżbiety Bieckiej (przekracza granicę moralną). Godzi się pisać pod dyktando, pracując jako redaktor pisma „Niwa”, bo dzięki temu ma pieniądze i pracę (przekracza granicę własnej wolności, staje się niewolnikiem, traci tożsamość). Dzięki tym posunięciom Zenon pnie się po szczeblach kariery: zostaje prezydentem miasta. Jego pierwsze posunięcia są pozytywne: zamienia piwiarnię na przedszkole, stara się poprawić los ubogich. Kiedy jednak strajkujący robotnicy, którym chce się zabrać miejsca pracy i obniżyć pensje, wychodzą na ulicę, Zenon wydaje rozkaz strzelania do nich. Wcześniej nakłonił Justynę, by dokonała aborcji. W finale powieści Zenon popełnia samobójstwo. Pisarka poruszyła w powieści problematykę moralną, społeczną (los biedoty, kamienica Cecylii Kolichowskiej), egzystencjalną (specyfika ludzkiego życia, wpływ okoliczności na ludzkie wybory). Ciekawie skonstruowana fabuła, liczne analizy stanów, emocji, przeżyć sprawiają, że powieści można potraktować jako studium psychologiczne, ale także jako portret społeczeństwa polskiego 20-lecia międzywojennego, w którym dochodzi do coraz większych przepaści między bogatymi a ubogimi. [www.bryk.pl]

Abby Johnson robiła zawrotną karierę. Miała wysokie stanowisko i bardzo dobrą pensję. Ale pracę inną niż wszystkie: etatowo zajmowała się aborcją. Co takiego zobaczyła, że po pięciu latach wygodnej pracy na stanowisku dyrektora w klinice Planned Parenthood opuściła swoje stanowisko? Co tak bardzo przeraziło ją, że przeszła na drugą stronę i dzisiaj walczy o życie nienarodzonych? Z jakimi praktykami miała do czynienia? Poznaj autentyczną historię kobiety, która wyszła z samego jądra ciemności. Myślisz, że wiesz wszystko na temat przemysłu aborcyjnego? Oto przerażająca prawda, której nie dowiesz się z innych książek, prasy czy portali internetowych. [Esprit, 2019]

Prawdziwa historia kobiet, którym grozi egzekucja za zajście w ciążę lub utratę dziewictwa poza związkiem małżeńskim. W fundamentalistycznym Iranie ciąża jest często wyrokiem śmierci. Urodzony w slumsach z ojca muzułmanina i matki żydówki, Kooshyar Karimi zdobył wykształcenie i został odnoszącym sukcesy lekarzem, nagradzanym pisarzem oraz uwielbiającym swoją córkę ojcem. Mógł prowadzić wygodne życie, ale nie pozwoliło mu na to sumienie - nie potrafił odmawiać niezamężnym kobietom, błagającym go, by uratował ich życie, dokonując zabiegu przerwania ciąży, w przeciwnym wypadku kobiety te czekała śmierć przez ukamienowanie.

Piękno życia w pierwszym okresie rozwoju człowieka jest ukryte w zakamarku matczynego łona. Podziały i różnicowanie komórek dokonują się na poziomie mikroskopowym, ale już wtedy jest to specyficznie ludzki rozwój. Nie da się go podzielić na okres "przed i po nabyciu człowieczeństwa". Coraz bardziej postrzegamy dziecko w łonie matki jako istotę poznającą, odczuwającą, reagującą, aktywnie dążącą cło kontaktu ze światem ludzi i rzeczy." Książka Doroty Kornas-Bieli opowiada o rozwoju dziecka od poczęcia do narodzin, wskazuje, jak odpowiedzieć na jego potrzeby w tym okresie, zapewnić mu najlepsze "środowisko" życia, zabezpieczyć przed szokiem, jaki wiąże się z momentem przyjścia na świat. Opisuje również zmiany psychofizyczne zachodzące w organizmie matki, radzi, jak pokonywać trudności związane z nową sytuacją, złym samopoczuciem, dolegliwościami. Autorka kieruje swą książkę również do ojców, dając im wskazówki, jak pomóc żonie i poznać, oswoić się, nauczyć się swego - jeszcze nienarodzonego - dziecka. [z okładki]

Piękno życia w pierwszym okresie rozwoju człowieka jest ukryte w zakamarku matczynego łona. Podziały i różnicowanie komórek dokonują się na poziomie mikroskopowym, ale już wtedy jest to specyficznie ludzki rozwój. Nie da się go podzielić na okres "przed i po nabyciu człowieczeństwa". Coraz bardziej postrzegamy dziecko w łonie matki jako istotę poznającą, odczuwającą, reagującą, aktywnie dążącą cło kontaktu ze światem ludzi i rzeczy." Książka Doroty Kornas-Bieli opowiada o rozwoju dziecka od poczęcia do narodzin, wskazuje, jak odpowiedzieć na jego potrzeby w tym okresie, zapewnić mu najlepsze "środowisko" życia, zabezpieczyć przed szokiem, jaki wiąże się z momentem przyjścia na świat. Opisuje również zmiany psychofizyczne zachodzące w organizmie matki, radzi, jak pokonywać trudności związane z nową sytuacją, złym samopoczuciem, dolegliwościami. Autorka kieruje swą książkę również do ojców, dając im wskazówki, jak pomóc żonie i poznać, oswoić się, nauczyć się swego - jeszcze nienarodzonego - dziecka. [z okładki]