Kolejny tom „Arabskiej sagi”, przygód szalonych i nieprzewidywalnych kobiet z rodu Salimich oraz Goldmanów. Większa część arabskiej familii przeprowadza się z Rijadu do Izraela. Śledząc losy Nadii i Palestyńczyka Mabruka, oraz innych mieszkańców Tel Awiwu, poznajemy, co to strach i lęk, gdy kassamy lecą nad głowami, a Żelazna Kopuła nie wszystkie wychwytuje. Daria Salimi i ambasador Hamid Binladen otwierają pierwszą saudyjską placówkę w Tel Awiwie. Czy prowadząca prywatne śledztwo Dorota dowie się czegoś konkretnego o życiu robotników i azjatyckiej służby domowej w Katarze? Tłem powieści jest wielka światowa polityka. Jak odległa europejska batalia wpłynie na losy Saudyjczyków i powieściowych bohaterów? I czy saudyjski szpieg jest w stanie odmienić bieg okrutnej wojny Putina? Autorka jak zwykle ubiera prawdziwe wydarzenia w literacką fikcję. W powieści, tak jak w życiu, smutek przeplata się z radością, dramatyczne sytuacje okraszone są charakterystycznym dla autorki poczuciem humoru, a akcja ani na chwilę nie traci tempa. „Arabska ofiara” to już szesnasta część orientalnej sagi i jak wszystkie pozostałe można ją czytać niezależnie, gdyż stanowi zamkniętą całość. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

To co w krajach Zachodu może nawet nie być przewinieniem, na Bliskim Wschodzie jest grzechem - przestępstwem, które można przypłacić głową. Zdradzenie kraju, rodu, religii czy tradycji bywa śmiertelnie groźne, o czym przekonuje się Warda Albasri, była kochanka męża Doroty, a obecnie jej lekarka i przyjaciółka. Czy flirtując z czyimś mężem, nie stajemy się zdrajczyniami kobiecego rodu, szczególnie gdy zdradzana żona jest śmiertelnie chora? Czy romansowanie w Arabii Saudyjskiej można uznać za sport ekstremalny, który grozi kalectwem lub utratą życia. Czy zbrodnia honorowa popełniana na muzułmańskich kobietach rzeczywiście jest honorowa? Wydaje się to absurdem. Akcja powieści toczy się w ortodoksyjnej Arabii Saudyjskiej, ogarniętym wojną domową i klęską humanitarną Jemenie, na terenie Izraela oraz Autonomii Palestyńskiej. Dorota musi zmagać się ze śmiertelną chorobą i zdradą doktor Wardy, która usiłuje odbić chorej na raka pacjentce męża. Czy Marysia Salimi będzie szczęśliwa ze swym nowym mężem, Izraelczykiem Jakubem Goldmanem? A może zatęskni do poprzedniego życia i pierwszej, wielkiej miłości, milionera Hamida Binladena, który obecnie jest mężem jej siostry Darii? Czy Daria Salimi nauczy się żyć w praworządnym świecie i odda serce Hamidowi? Czy ten związek ma szansę powodzenia? A może zechce zwrócić starszej siostrze jej zgubę? Co słychać u wkraczającej w dorosłość Nadii Binladen? Uda jej się zachować niewinność i uczciwość, czy zdradzi wpajane jej zasady i przekonania? Kobiety z rodu Goldmanów są równie nieprzewidywalne, co te z klanu Salimich, tak że Jente, Abigail i Dalia ciągle będą w centrum zawirowań i drastycznych zmian.[www.empik.com]

"Bez litości" to znakomicie napisana książka przez Mariam Ali i Jana Wain'a, uzupełnienie "Sprzedanych" Zany Muhsen. Książka, którą czyta się jednym tchem, od której trudno oderwać się, a także uwierzyć, że jest możliwe takie bezprawie w wieku XX. Miriam Ali - matka sprzedanych dziewcząt w swoich wspomnieniach cofa się do lat sześćdziesiątych, by pokazać czytelnikowi powstanie własnej rodziny i wszystko to, co doprowadziło do straty córek, a następnie walki o nie. Miriam narodziła się ze związku Angielki i Pakistańczyka. Jako siedemnastolatka poznała ojca swoich dzieci Muthana Muhsena, nazywanego przez nią Fredem. Po kilku miesiącach znajomości Miriam zamieszkała ze swoją miłością. Po roku urodziła im się córka Laila, następnie syn Ahmed. W lipcu 1964 roku pojawiła się na świecie Zana, a następnie Nadia i trójka kolejnych dzieci. W 1967 roku Fred, mówiąc, że jedzie na wakacje, wywiózł dwójkę najstarszych dzieci do Jemenu i tam je zostawił, twierdząc, iż przywiezie dzieci, gdy dość liczna rodzina stanie na nogach. Czas mijał, a pierworodni nie wracali. Natarczywe pytania Miriam dotyczące dzieci pozostawały bez odpowiedzi. W 1980 roku Zana i Nadia w dwutygodniowych odstępach wyjechały na "wymarzone" wakacje do Jemenu. Tam jednak jazda na wielbłądach, opalanie i odpoczynek zostały zamienione na piekło małżeńskie. O całym zajściu Miriam dowiedziała się przypadkiem pięć tygodni później. Do restauracji wpadła oburzona Mary, koleżanka Zany i wykrzyczała w twarz Miriam dlaczego pozwoliła wyjść za mąż jej przyjaciółce. Ali była wstrząśnięta, nic z tego nie rozumiała. Rozmowa z Fredem nie przyniosła odpowiedzi, mężczyzna zapierał się, nie potwierdzał zdobytej informacji. Dopiero po czterech dniach od niechcenia stwierdził, że dziewczęta zostają w Jemenie na stałe, oczywiście jako mężatki. W tym miejscu rozpoczyna się piekło Miriam. Kobieta przechodzi liczne załamania, bicie, strach o wywiezienie następnych dzieci przez ich ojca, ból po stracie córek wywiezionych. Liczne wysłane listy zostają raczej bez odpowiedzi, a w końcu, gdy odpowiedź dochodzi, kobieta jest przerażona planami samobójstwa Zany. Przełomem w życiu Miriam jest wizyta Mary Burchll'e i ciągła pomoc brata Derka. Pod ich wpływem Ali zaczyna wysyłać tysiące listów do rozmaitych urzędów i organizacji. Po przebytym wypadku otrzymuje odszkodowanie, za które po raz pierwszy po wielu latach odwiedza córki w Jemenie. Jedzie tam z synem Mo. Radości nie ma końca, jednak wszyscy są rozczarowani niemożnością wspólnego powrotu do Anglii. Prawo jemeńskie wyraźnie stwierdzało, że dziewczęta należały do swoich mężów. Matka jednak nie poddaje się. Walczy.

Czy to możliwe, by dziesięciolatka była już rozwiedziona? Nazywam się Nadżul. Urodziłam się w jednej z jemeńskich wiosek. Mam dziesięć lat, przynajmniej tak myślę. Pod przymusem rodziców zostałam wydana za mąż za trzykrotnie starszego ode mnie mężczyznę. Byłam bita i wykorzystywana seksualnie. Pewnego dnia, wychodząc po chleb, wsiadłam do autobusu i pojechałam do sądu, gdzie czekałam, aż zechce mnie wysłuchać sędzia... Książka przedstawia prawdziwą historię małej Jemenki, która odważyła się sprzeciwić archaicznym tradycjom swojego kraju. Jako pierwsza złożyła pozew o rozwód i wygrała! Odwaga Nadżul, o której pisała międzynarodowa prasa, wzbudziła podziw na całym świecie. Dziewczynka, która z anonimowej ofiary zmieniła się we współczesną bohaterkę, opowiada swoją historię, by zburzyć mur milczenia i zachęcić do walki arabskie dziewczynki znajdujące się w takiej samej sytuacji.

Jedenastolatka z Jemenu zbuntowała się przeciwko okrutnej tradycji. „Zniszczyliście moje marzenia. Jeśli zmusicie mnie do małżeństwa, zabiję się!” Rodzice chcieli wydać ją za mąż. Uciekła. Nagrała film z apelem o pomoc i wstawiła na YouTube. Obejrzały go miliony ludzi na całym świecie… Nada ma jedenaście lat. Mieszka w małej wiosce w Jemenie. Jak inne dzieci chodzi do szkoły, bawi się, pomaga w domu. Pewnego dnia rodzice postanawiają wydać ją za mąż… Dla dziewczynki to koniec wszystkiego. Dobrze pamięta, jak jej zmuszona do małżeństwa siostra podpaliła się, usiłując popełnić samobójstwo. Jak jej młoda ciotka omal nie umarła, katowana przez męża. Nada nie zamierza dać się skazać na życie w niewoli, przemoc i gwałt. Ucieka z domu. Wuj pomaga jej nagrać apel – oskarżenie okrutnej plemiennej tradycji. [merlin.pl/]

Latem 1980 dwie angielskie dziewczynki – prawie szesnastoletnia Zana Muhsen i jej czternastoletnia siostra Nadia – wyruszają w egzotyczną podróż. Mają spędzić wakacje w Jemenie, ponieważ ich ojciec, Jemeńczyk, zażyczył sobie, by zobaczyły kraj jego dzieciństwa, poznały tradycje i obyczaje, spotkały się z rodziną ojca. Jednak to, co czeka je u kresu podróży nie ma nic wspólnego z wakacyjnym wypoczynkiem. Obie zostają wydane za mąż za młodszych chłopców z rodziny ojca. Są źle traktowane. W międzyczasie maja możliwość spotkania się ze swoim starszym bratem i siostrą, którzy wcześniej zostali sprzedani w Jemenie przez ojca. W ostateczności Zanie udaje się opuścić Jemen przy pomocy matki.